5:54 PM უცნაური ფსიქოლოგიური პრობლემები | |
ეს დაავადება მართლაც რომ ძალიან უცნაურია, თითქმის წარმოუდგენელიც კი და რთულად სამკურნალო. ამ სინდრომს ,,მოსიარულე მკვდრების სინდრომსაც” უწოდებენ. საქმე ისაა, რომ დაავადებულებს სჯერათ, რომ ისინი უკვე მკვდრები არიან, ზოგჯერ იმდენად შორს მიდის მათი ფანტაზია, რომ ჰგონიათ სისხლი უკვე ყარს, ხოლო მათი სხეული კი გახრწნილია. ბუნებრივია ეს ყოველივე აისახება მათ ყოველდღიურ ქცევაზეც. მათ სრულიად განსხვავებული ხედვა აქვთ და ვერ აზროვნებენ ნორმალური ადამიანებივით.
აშლილობის ეს სახე მეტად სახიფათოა, თავად დაავადებულებისთვის იმდენად არა, რამდენადაც გარშემომყოფთათვის. ავადმყოფი ზოგჯერ ამოიჩემებს რომელიმე მის ახლო მყოფს ადამიანს და ჰგონია, რომ ის ის აღარაა, არამედ სხვა, უცხო ადამიანია.
ამ ილუზიით დაავადებულები მიიჩნევენ, რომ როგორც მონეტას აქვს ორი მხარე, ისე ადამიანსაც აქვს. მათ მყარად სჯერათ, რომ ყველა ერთი და იგივე ადამიანია, რომლებიც შიგადაშიგ იცვლიან გარეგნობას, ტანსაცმელს, მოკლედ ნიღაბს ატარებენ. ავადმყოფი მთლიანად კარგავს ახლოს მყოფი ადამიანებისადმი სიყვარულსა და პატივისცემის გრძნობას, აღარ ენდობა მათ. ისინი საბოლოოდ პარანოიკებს ემსგავსებიან. პირველად ამ ილუზიის არსებობის ფაქტი 1927 წელს დაფიქსირდა, როდესაც ქალბატონს სჯეროდა, რომ მას ორი ადამიანი დასდევდა. ეს ორი მამაკაცი მან თეატრში დაინახა და მსახიობები იყვნენ. ისინი ქალის წარმოდგენით განუწყვეტლივ იცვლიდნენ ნიღბებს, ტანსაცმელს და მისი ახლობლების სახით ევლინებოდნენ. ზოგი მიიჩნევს, რომ ეს დაავადება ტვინის დაზიანებითაა გამოწვეული.
აპოტემნოფილიას სექსუალურ გადახრადაც მოიხსენიებენ, ამ დაავადებით შეპყრობილი მიიჩნევს, რომ მისი რომელიმე კიდური უცხოა, არ ეკუთვნის მას, ამიტომაც დაუძლეველი სურვილი უჩნდებათ მოიცილონ უცხო კიდური. ამის მისაღწევად სხვადასხვა ხერხებს მიმართავენ. ზოგი საავადმყოფოში მიდის და ამპუტირებას ითხოვს, მაგრამ უნდა აღვნიშნოთ, რომ ფეხები სრულიად ჯანმრთელი აქვთ, უბრალოდ ჰგონიათ,რომ ეს მათ არ ეკუთვნით.
კოროს სინდრომი კულტურულად სპეციფიკურ სინდრომთა რიცხვს მიეკუთვნება, ვინაიდან და რადგანაც იგი მხოლოდ აზიური კულტურებისთვისაა დამახასიათებელი, განსაკუთრებით კი ჩინელებს ემართებათ. კოროს სინდრომით შეპყრობილებს ჰგონიათ, რომ მათი გენიტალიური ორგანოების ზომა თანდათანობით მცირდება, მათ სხეულში შიგნით უჩინარდება და საბოლოოდ ქრება. დაფიქსირდა რამდენიმე შემთხვევა, როცა პაციენტს არამარტო ეგონა, რომ მისი გენიტალიები უჩინარდებოდა, არამედ ღრმად იყო დარწმუნებული იმაში, რომ გაუჩინარების შემდგომ სასქესო ორგანო მას მოკლავდა.
ამ აშლილობის შესახებ ალბათ ბევრს გაუგია და სხვათაშორის უფრო და უფრო იზრდება დაავადებულთა რიცხვი, ეს ისევ ჩვენი დღევანდელი, თანამედროვე ცხოვრების ბრალია. უკვე იმდენი ფილმი და სერიალი გამოდის მაქციებზე, მგლებსა თუ ვამპირებზე, რომ გასაკვირი არცაა, თუ ხალხს რომელიმე გმირად გადაქცევა უნდება.
ამ აშლილობასთან დაკავშირებით ერთი კარგი ამბავი მაქვს, იგი უკვე ძალიან იშვიათად გვხვდება, რადგანაც გარკვეული კულტურებისთვის იყო დამახასიათებელი, უფრო აბორიგენული ტომებისთვის, რადგანაც ამ უკანასკნელმა დასავლური კულტურების გავლენით მცირე ცვლილებები მაინც განიცადა, ვენდიგოს აშლილობათა რიცხვმა იკლო. ამ სინდრომით შეპყრობილებს ადამიანთა ხორცის ჭამის დიდი სურვილი უჩნდებათ და ამასთანავე ეშინიათ, რომ ასე კანიბალები გახდებიან.
ამ აშლილობას ერთი შეხედვით დიდი კავშირი აქვს ალკოჰოლიზმთან, მაგრამ ამასთანავე მისგან მკვეთრად განსხვავებულიცაა. ფიპსომანიით შეპყრობილებს ალკოჰოლური სასმელების დალევის დაუძლეველი სურვილი უჩნდებათ. ისინი ისეთ სითხეებსაც სვამენ, რომელიც ადამიანის ჯანმრთელობის უსაფრთხო სულაც არაა. | |
|
სულ კომენტარები: 0 | |